Otizm

Otizm spektrum bozukluğu ; doğuştan gelen veya yaşamın ilk yıllarında ortaya çıkan, bireyleri yaşamları boyunca etkileyen, bireyin sosyal etkileşim ve iletişim alanlarında görülen bir nöro-gelişimsel farklılık olarak tanımlanmaktadır.

 

Otizmin nedeni ya da nedenleri bugün tam olarak bilinmemektedir. Ancak,  yapılan araştırmalara göre genetik nitelikler,çevresel faktöler ve nerobiyolojik nitelikler yaygın  görüş olarak kabul edilmektedir. 

Otizm spektrum bozukluğundan etkilenmiş çocuklar farklı hızda gelişirler ve becerileri normal gelişim gösteren çocuklar ile aynı sırada kazanmayabilirler . Sosyal iletişim ve etkileşim alanında yaşadıkları sınırlılıklar ile sahip oldukları davranışsal özellikler bu çocukların gelişim ve öğrenmelerini olumsuz yönde etkiler.

Türkiye'de  bireylere otizm tanısını sadece çocuk ruh hastalıkları uzmanları ve çocuk nörologları koyabilmektedir.   Tanı, uzman doktorlar tarafından çocuğun gözlenmesi, gelişim testleri yapılması ve ebeveynlere çocuğun gelişimi hakkında sorular sorulmasıyla konur. 

Otizm tedavisinde  başarıyı etkileyen en temel etkenler; erken yaşta tanı konması  ve doğru bir eğitimdir. Otizm belirtileri bireyden bireye farklılık göstermektedir. Bundan dolayı tedavi şeklide değişkenlik gösterebilmektedir. Tedavi sonrası ortaya çıkan bulgular göstermektedir ki kişiye özel doğru bir eğitimle otizm belirtileri kontrol altına alınmakta ve önemli ölçüde ilerleme ve başarı elde edilmektedir.

Otizm'in Belirtileri

Sözel ve sözel olmayan iletişim becerilerinde sorunlar yaşaması, 

İsmi söylendiğinde dönüp bakmama,

Arkadaşlık ilişkisi geliştirememe,

Akranlarnn oynad・ oyunlara ilgi gtermeme,

Konuşmanın olmaması ya da geride olması,

Karşısındaki kişiyle gözgöze gelememesi, 

Beden dilini anlayaması, 

Sembolik oyun oynamada sorunlar yaşaması ,

Hem anlamada hem de kullanmada eksiklik göstermesi,

Çevreye ilgisizlik, kendini çevreden soyutlama,

Tekrarlayan, anlamsız konuşmalar ve hareketler,

Yinelenen ve sorunlu davranışlar gösterme, 

Objelere bağlanma,

Kısıtlı ilgi,

Uzun süreler boşluğa bakma,

Rutinlerin değişmesine tepki verme,

Aşırı hareketli ya da hareketsiz olma,

Aynı şeyler üzerinde takıntılı davranışlar göstererek sürekli takıntılı davranışları sergileme 

Belirli kokulara, seslere karşı yoğun bir şekilde hashas olma